Als postuum eerbetoon werd er in het weekeinde een tennistoernooi bij Racing Club Curaçao in Mon Repos aan hem opgedragen. Familie, vrienden, kennissen en sportliefhebbers kwamen maandag bijeen op SOV Asiento in Emmastad om hem te herdenken. Morgen, woensdag 27 september 2017, wordt hij -Maximo Rufino Paula- begraven. Hier volgt de geschiedenis van een visionair volksman én sportbestuurder.
Jong en oud kent hem als Max Paula. Hij werd op 30 juli 1933 op Curaçao geboren, de jongste telg van Francisco Maximiliano Paula en Petronilia Alexandrina Jansen. Hij groeide op tot een volksman met het hart verknocht aan sport.
In zijn jonge jaren speelde Max Paula voetbal. Met zijn 14 jaar was hij doelman van de club Atlétiko Oriental uit Mari Pampoen die uitkwam in de B-klasse en later werd hij de sluitpost van FC Sithoc.
INGENIEURSTITEL
Na het St. Thomas College en Radulphus College in Willemstad te hebben bezocht en afgerond, verruilde Max Paula in 1956 zijn geboorteland voor Nederland waar hij zijn studies voortzette. Met zijn ingenieurstitel ‘Mechanical Engineer’ op zak, keerde hij vier jaar later -in 1960- terug naar Curaçao.
In hetzelfde 1960 begon Max Paula te werken voor SHELL en bleef werkzaam totdat de olirafinaderij uit Curaçao vertrok. Van 1966 tot en met 1970 was hij ook in Nederland werkzaam voor de ‘Koninklijke’. Na de SHELL trad hij in dienst van de Venezolaanse opvolger Refineria ISLA, totdat hij zijn pensioengerechtigde leeftijd bereikte.
In de tussentijd trouwde Max Paula in het jaar 1963 met Sunilda ‘Sonia’ Pieternella. Het echtpaar werd gezegend met de drie kinderen Shannigan, Abigail en Shadforth en eveneens drie kleinkinderen A’ishah, Shannigan Jr. en A’mir.
POPULAIR
Bij zijn terugkeer in 1960 op Curaçao, begon Max Paula met de beoefening van volleybal. In deze periode was deze sport zeer populair. Hij werd de eerste trainer van vrouwenvolleybalclub T.O.P. uit de wijk Montaña en wist met dit collectief drie jaar achtereen -in 1961, 1962 en 1963- kampioen te worden.
Behalve als volleybalcoach was hij ook op bestuurlijk niveau actief en werd bestuurslid van de Curaçaose Volleybal Bond (CUVOBO) die nu bekend staat als Federashon Vòlibòl di Kòrsou (FEVOKO). Hij werd in het jaar 1970 ook lid van het bestuur bij SOV Asiento en daarna voorzitter van deze organisatie.
OVERSTAP
In 1971 deed Max Paula een bestuurlijke overstap naar tennis. Hij trad in het bestuur van de Curaçao Lawn Tennis Bond (CLTB). Door zijn inzet en onder zijn leiding nam Curaçao een jaar later deel aan de Juegos Infantil de Tenis Centro Américano y del Caribe (JITIC). Hij wist hierna de JITIC in 1974 naar Curaçao te halen.
In hetzelfde jaar 1974 deed Max Paula zijn intrede in het hoogste sportorgaan van de Antillen: het Nederlands Antilliaans Olympisch Comité (NAOC). In 1975 werd hij gekozen tot commissaris in het bestuur van de Nederlands Antilliaans Lawn Tennis Bond (NALTB).
In 1979 werd Max Paula gekozen tot bestuursvoorzitter van de Nederlands Antilliaanse Tennis Federatie (NATF), de opvolger van NALTB. Dit was nadat hij een jaar eerder de voortrekkersrol vervulde in de start van het proces om de Antillen tot volwaardig lid te maken van de International Tennis Federation (ITF).
AAN DE WIEG
Max Paula bleek een sportbestuurder die geen uitdaging uit de weg ging en aan de wieg stond van verschillende projecten. Zijn visie was duidelijk. Hij streefde naar de verdere ontwikkeling van de lokale jonge sporters en hun tak van sport.
Behalve de aansluiting van de NATF tot de ITF, wist Max Paula ook internationale tennistoernooien in Willemstad te organiseren. De twee meest bekende waren The Miller Tennis Tournament of Champions en de Kopa Iyo Pimentel. Hiermee wist hij diverse buitenlandse topspelers naar Curaçao te strikken. Zijn rechterhand hierbij was wijlen Hilberto ‘Bèto’ Thomas.
Als volwaardig ITF-lid wist Max Paula de deelname van de Antillen te bewerkstelligen in de prestigieuze Davis Cup. In 1988 mochten de eilanden dan ook met een eigen ploeg en onder zijn NATF-voorzitterschap deelnemen aan deze landenwedstrijden.
RESPECT
In de loop der jaren reisde Max Paula in het begin als delegatieleider en daarna als ‘chef de mission’ met verschillende sportselecties naar het buitenland voor deelname aan uiteenlopende regionale spelen. Hij genoot groot internationaal respect en werd in het jaar 1994 gekozen tot vice-voorzitter van de ‘Confederación de Tenis de Centro América y del Caribe’ (COTECC).
In 1990 werd Mas Paula koninklijk onderscheiden: Ridder in de Orde van
Oranje Nassau. Negen jaar later -in 1999- zette Max Paula een punt achter zijn nationale en internationale bestuurlijke loopbaan, alhoewel hij pas in 2005 zijn laatste Kopa Iyo Pimentel organiseerde en zich definitief terugtrok uit het sportleven. Hij werd in leven gehuldigd door de Curaçao Sport Federatie (CSF) en in 2015 opgenomen in de Hall of Fame van ditzelfde sportorgaan dat tegenwoordig Federashon Deporte i Olímpiko Kòrsou (FDOK) genaamd is.
Max Paula werd 84. SU ALMA SOSEGA NA PAS!
Met speciale dank aan Geoffrey Goede, Juni Engelhardt en Abigail Paula.
