Edwin Baas neemt het op tegen Zwarte Piet. Dit is geen titel van een nieuw kickboksprogramma op Curaçao. De bekende sportschoolhouder vindt dat de hulp van Sinterklaas “een karikatuur is met negatieve stereotypen van mensen van Afrikaanse afkomst en dus racistisch”. Dit maakte hij duidelijk via een post op Facebook (FB).
De bewegingsagogisch fysiotherapeut ruilde in 2001 Nederland in voor Curaçao, waar hij sindsdien woont en werkt. De echtgenoot en vader van twee tieners -dochter van 18 en zoon van 15 jaar- is behalve eigenaar van Baas Sports, ook kickboks-trainer, promotor en organisator van vechtsportprogramma’s.
KEUZE CURACAO
Zijn keuze voor Curaçao verwoordt Baas als volgt: “Op de Hogeschool van Amsterdam had ik mijn vrouw ontmoet. Zij is Surinaamse geboren in Paramaribo, die vanaf haar derde jaar woonachtig op Curacao. Na een aantal keer eerst op vakantie geweest te zijn, gingen we in 2001 met een retour ticket naar Curacao om te solliciteren. Ik kon al snel ‘freelancen’ bij Mgr. Verriet en met ingang van 1 oktober kreeg ik een jaarcontract en zijn we hier op het eiland gebleven.”
Baas heeft twee grote passies: zijn werk bij de SGR-groep (destijds Mgr. Verriet Instituut) en vechtsporten. Via beide staat hij dan ook in direct contact met het lokale volk, de volksmensen. Hij weet wat goed wat er in de samenleving speelt.
Over zijn sportieve loopbaan vertelt Baas enthousiast: “Ik beoefende in Nederland karate, taekwondo en kickboksen naast elkaar tegelijkertijd, waardoor ik nooit de top heb bereikt in een van de sporten. Dan had ik mij moeten concentreren op 1 van de sporten. Ik heb wel veel internationaal gevochten en heb deelgenomen aan twee Europese kampioenschappen en één wereldkampioenschap.”
BLAUWE MAANDAG
Hoe Baas verzeild raakte in het vechtsporten is een lang verhaal, echter Baas weet goed samen te vatten: “Ik ben na een blauwe maandag handbal, op mijn vijftiende begonnen met kickboksen. Sport was daarvoor niet mijn ding. Tijdens gymlessen op school werd ik als laatste gekozen. Je kent het wel.
Ik werd ook veel gepest vanwege mijn stotteren, omdat ik zo wit was en klein en vanwege mijn kleding.”
Baas vervolgt: “Ik zat nog niet zo lang op kickboksen, toen ik een vechtpartij op school aandurfde in het fietsenhok met een jongen die mij pestte. Het pakte zo goed uit dat die jongen mij nooit meer durfde te pesten en anderen ook niet. Dit gaf mij zoveel zelfvertrouwen dat ik het opeens leuk vond om naar school te gaan, de schoolresultaten werden ook beter”
“Het Kickboksen bleek ik wel te kunnen, want mijn trainer begon al snel met mij dingen voor te doen voor de groep. In het begin vond ik dit niets, want ik had enorme plankenkoorts en kreeg eerdere keer gelijk een rode kop. Ik moest steeds meer voordoen en assisteren en van het een kwam het ander. Ik haalde mijn leraarsdiploma en begon met eigen groepen en vechters voor te bereiden op wedstrijden.”
LAATSTE GEVECHT
Baas’ laatste gevecht was een kickbokswedstrijd in het jaar 1998. “Ik gaf in die tijd al volop les en kwam er niet echt aan toe om mijzelf goed voor te bereiden op trainingsniveau. Ik had ook al last van blessures, zoals een heupblessure, waardoor ik eigenlijk niet kon trappen. Onderweg van Haarlem naar Groningen, waar de wedstrijden plaats vonden, moest ik zelfs met behulp van mijn armen mijn voet van het gaspedaal op tillen om op de rem te zetten. Ik kon actief geen flexie maken in mijn heup. Ik kon mijn benen dus niet gebruiken tijdens het vechten en kon alleen maar boksen.”
“Het eerste gevecht won ik in de tweede ronde door technisch knock-out, ofwel TKO. Dit was nadat ik mijn tegenstander drie keer 8 tellen had bezorgd voor een knock-down. De finale -het was een 4-men tournament’ ging heel goed. Ik had de wedstrijd gewonnen, dacht ik en mijn aanhang. Echter de jury besliste anders met de redenering dat het een kickbokswedstrijd was en geen bokswedstrijd.”
“Vanwege blessures en het feit dat ik zo druk was met lesgeven, is het er nooit van gekomen om daarna weer wedstrijden te vechten. Eerlijk gezegd heb ik nooit een besluit genomen om geen wedstrijden meer te vechten. Het is gewoon zo gelopen,” vertelt Baas.
Hoe hij sport met zijn baan combineert, is voor de bewegingsagogisch fysiotherapeut geen enkel probleem: “Sporten en mijn werk zijn goed te combineren, al ben ik de laatste jaren wel minder gaan lesgeven in vechtsport. Ik stond voor de keuze. Ga ik voor de sport om hier in te groeien, uit te breiden. Of behoud ik mijn vaste baan met een vast inkomen. De zekerheid die ik heb met mijn vaste baan en het werken met mensen met lichamelijke, verstandelijk en/of meervoudige beperkingen zou ik voor geen goud willen missen. De sport beschouw ik als een uit de hand gelopen hobby.”
ZWARTE PIET
Op zaterdag, 2 december 2017, vierde Baas zijn 46e verjaardag. Hij koos deze speciale dag om op FB zijn mening over Zwarte Piet te verkondigen. In een mum van tijd stroomden de ‘likes’ en andere ‘reactions’ en ‘comments’ binnen en wordt zijn post tig keren ‘geshared’.
Waarom verkondigt Baas drie dagen voor pakjesavond, tevens op zijn verjaardag, zijn mening over Zwarte Piet. Waarom? “Ik stel de vraag ‘Waarom niet?’ Wie kan er voor racisme zijn? Zwarte Piet is racisme en ik vind het heel jammer dat bepaalde mensen dat niet inzien. Ik hoop dat meer mensen zich bewust worden en het wel in gaan zien. Er was echter geen sprake van ’timing’ van mijn post op ‘social media’. Ik verkondig mijn mening in principe al het hele jaar door.”
Baas beargumenteert verder: “Dat zelfde geldt voor mentale slavernij. Veel donkere mensen zijn bewust en/of onbewust bezig met kleur. Je hoort het aan onder andere ‘koló kla’/’koló skur’ en ‘bon kabei’/’kabei duru’. Eeuwenlange zijn ze geïndoctrineerd en dat zie je terug in het vieren van het Sinterklaasfeest met Zwarte Pieten.”
Het ging hard en snel. Vanaf het eerste moment dat Baas op FB postte, stroomden de reacties binnen. Ik heb geen moment spijt van mijn post. Er waren wel mensen die mij ‘adviseerde’ om mijn mening niet openbaar te maken, omdat ik hierdoor minder ‘geliefd’ zou worden. Het heet dat mensen die bij me trainen, zouden naar een andere club kunnen overstappen. Nou, als dat de reden zou zijn, dan ben ik deze mensen liever kwijt dan rijk. Ik vind het juist heel jammer dat er zo veel mensen zijn, zowel zwart als wit, die hun mening niet durven te geven, omdat ze dan door de meerderheid als ‘zeurpiet’ worden gezien.”
Baas is tevreden over de reacties. Zowel de positieve als negatieve: Het aantal ‘shares’, ‘comments’ en ‘likes’ van die ene foto van mijn met het T-shirt met opschrift ‘Zwarte Piet @ Curacao = Mental Slavery. Fight Racism’, is enorm. Zowel de positieve als de negatieve reacties geven mij kracht. En vooral dat er steeds meer mensen inzien dat Zwarte Piet tegenwoordig niet meer kan. Eigenlijk altijd al fout was. Er is dus een positieve verandering al gaat het naar mijn mening niet snel genoeg.”
Foto 1
Edwin Baas geeft aan iedereen vechtsport training en therapie: jong en oud, man en vrouw, mensen met lichamelijke en meervoudige beperkingen. Het is voor hem geen probleem, want zijn focus is gericht op de mogelijkheiden (‘abilities’) en niet op de beperkingen (‘disabilities’).
Foto 2:
Edwin Baas met zijn T-shirt met opschrift: ‘Zwarte Piet @ Curacao = Mental Slavery. Fight Racism’.